Blog 39: Ik weet mezelf toch altijd weer in de nesten te werken

Situatie:
José (fictieve naam) vertelt dat ze op haar werk steeds weer moeilijkheden ervaart. Of, zoals ze het zelf verwoordt: “Ik weet me steeds weer in de nesten te werken”.

Vraag:
Ze vindt dit heel vervelend en zou graag willen dat dit stopt.

Oefening;
Ik nodig haar uit, buiten in de natuur, een plek te vinden die eruit ziet als die nesten, waar ze het over heeft.

Ze vindt een grote struik met flinke stekels en zegt: “Dit, zo ziet het er uit”. Ik vraag haar of ze haar vraag heel fysiek eens wil onderzoeken, en dat wil ze. Ik nodig haar uit om midden in de stekelige struik te gaan zitten. Ze kijkt even verbaasd, maar ze doet het. Het is nog niet eens makkelijk om in die struik vol met stekels, terecht te komen.... Dat op zich, is al een interessante ontdekking, zegt ze.



Als ze daar, op haar hurken zit, vraag ik hoe ze zich voelt, op die plek. “Vervelend, opgesloten, beetje beklemd” zegt ze. Dan vraag ik, of ze eens verschillende manieren wil bedenken waarop ze zich uit deze positie zou kunnen bevrijden. In het hier en nu. Ze ontdekt maar liefst vijf opties. Ik vraag weer, hoe dat voelt. “Zeer verrassend eigenlijk, dat had ik niet verwacht, dat geeft al wat meer gevoel van ruimte”, zegt ze, duidelijk wat opgelucht.

Dan vraag ik haar om nu, de optie die haar nu het meest aanspreekt, letterlijk en fysiek uit te voeren. Dat doet ze, ze kruipt via één kant de struik uit. Ik vraag haar om terug te stappen in de struik en om, na elkaar, nog 1, 2, 3, opties uit te proberen. Tot ze zelf aangeeft dat het voldoende is.

Reflectie:
Dan kijken we samen op de oefening terug. Ik vraag hoe de verschillende opties haar zijn bevallen. Tot slot vraag ik, wat haar het meest heeft verrast. “Dat ik, zittend, midden in mijn probleem, maar liefst vijf opties had, om er uit te komen. Dat luchtte me al enorm op”. Ze zegt: “als me dit weer op mijn werk overkomt, want dat zal vast zo zijn, dan ga ik eerst eens rustig kijken op welke manieren ik het op kan lossen. En dan ga ik er gewoon één stapsgewijs uitvoeren. Dat geeft me nu al, lucht”. We ronden de sessie tevreden af met een kopje thee.

Vervolg:
In de volgende sessie vertelt José dat ze in de tussenliggende twee weken drie keer zelf uit de penarie heeft weten te komen. Eén keer hoefde ze niet eens zelf iets te ondernemen. Ze had alleen al bedacht dat het eigenlijk wel meeviel, en toen kwam een collega notabene naar haar toe, om excuus aan te bieden. 

Interesse?
Heb jij ook belangstelling voor coachen in en met de natuur? Voor jezelf of met je klanten? Zie mijn aanbod op www.smaragd-coaching.nl. Je bent van harte welkom!