Blog 16: Coachen met de natuur als partner, hoe doe je dat?
Natuurcoaching als specialisatie
Ben je een coach professional? Is het ook jouw missie om bij te dragen aan het leven van mensen, in verbinding met de aarde, de natuur? Spreekt het het coachen in de natuur jou aan, maar weet je niet hoe je dat, op een professionele manier, kunt doen? Natuurcoaching is in de afgelopen jaren binnen de NOBCO, branche organisatie voor beroepscoaches, een serieuze specialisatie van het coachvak geworden, met professionele opleidings mogelijkheden en een vaksectie (VNC), waar je jezelf (verder) kunt ontwikkelen.
Ik geef je een paar vragen ter voorbereiding:
1) Op welke natuur plek in jouw omgeving zou jij je klanten willen en kunnen coachen?
2) Wat is de coach vraag van je klant? Is die geschikt om buiten aan te werken?
3) Wat zijn concrete oefeningen die je hiervoor buiten kunt inzetten? Je kunt je klant dan laten kiezen.
4) Hoe en waar wil je het buiten coachen met je klant starten en afronden?
Eerst zelf ervaren
Verder raad ik je aan om de oefeningen die je zelf bedenkt of wellicht uit boeken haalt, eerst zelf te doen, op de plek die je hebt gekozen. Immers, op die manier raak je ermee vertrouwd, weet je wat de oefening kan opleveren en loop je tegen vraagstukken aan, die zich ook met je klant kunnen voordoen. Bijvoorbeeld: Wat doe je als het regent? Wil je iets (laten) opschrijven, hoe doe je dat? Wil je ook gaan zitten, heb je daarvoor iets bij je? Ik geef je graag een voorbeeld van een coaching sessie in de natuur.
Mijn rugzak af ????
Leo werkt als manager in de zorg. Hij vind zelf dat hij altijd zo druk is en hij zou graag wat meer ontspannen willen leven en werken. We hebben afgesproken in een restaurant, drinken een kopje koffie en Leo formuleert zijn coach vraag voor vandaag: “Meer rust en ontspanning in leven en werk”. Na twintig minuten gaan we naar buiten, naar een mooi stukje bos, grenzend aan het restaurant.
Op de parkeerplaats doe ik mijn tas achterin mijn auto en vraag of Leo misschien ook zijn rugzak in de auto wil leggen. Hij kijkt me verbaasd aan. “Mijn rugzak afdoen? Dat doe ik eigenlijk nooit.” We kijken elkaar aan en er valt direct al een kwartje. Hij realiseert zich, hoe akelig-maar -waar deze uitspraak voor hem is. Dat zijn rugzak symbool staat voor allerlei zaken die hij eigenlijk altijd met zich meedraagt, meezeult eigenlijk. Het kost even tijd maar dan zegt hij: “Ik doe hem af. Dat is erg nieuw voor me. En ook wel spannend.”. Ik nodig hem uit om het te zien als een experiment en te ervaren wat hem dit oplevert.
Vrij, ruim, speels
In het bos nodig ik Leo uit om een tijdje te lopen en alles te doen wat spontaan in hem opkomt, zo, zonder zijn rugzak. En om echt te voelen en te ervaren wat dat met hem doet. Ik beloof hem te volgen. Hij gaat rennen, struint door de bladeren en slaat een piepklein paadje in. Hij komt uit bij een vijver, die had hij daar niet echt verwacht. We staan stil bij de vijver. Ik vraag hem wat het zo vrij lopen hem heeft gegeven en daarna wat hem op deze plek bij de vijver opvalt en hoe hij dat ervaart.
En rust
Leo vertelt: “Het lopen zonder rugzak voelde echt heel vrij, ruim en speels. Dit stille water, met de bomen eromheen geeft me nu een enorme rust. Ik ga opeens veel dieper ademen merk ik. Ik zou hier willen gaan zitten en lekker een tijdje willen blijven.” Ik nodig hem uit een tijdje te gaan zitten (we hebben zitmatjes mee!) en aan te geven wanneer het weer tijd is om te gaan. Na een minuut of vijf, geeft Leo aan dat het goed is zo. Ik vraag hem om vanuit die rust en stilte weer te gaan lopen en te kijken waar hij heen wil. Na een tijdje vraag ik, wat hem tijdens dat lopen is opgevallen. Hij zegt: “Ik loop nu veel langzamer, ik zie nu ook meer, ik ruik het bos en voel de wind. Zo bewegen is goed voor mij en prettig.”
Een wonder
We evalueren terwijl we teruglopen naar de auto. Ik vraag Leo wat hem in dit experiment het meest heeft verrast. Hij vertelt: “Die rugzak letterlijk afdoen, werkte als een wonder. Het gaf me meteen al veel meer speelruimte. Toen ik die vijver vond en daar ging zitten, leken die vijf minuten wel op uren.” Op mijn vraag wat dit hem laat zien over zijn coachvraag naar meer rust en ontspanning zegt hij: "Ik ben erg dankbaar dat ik nu heel fysiek en concreet heb ervaren, hoe het is om te bewegen zonder rugzak en dan spontaan op pad ter gaan. Het feit dat ik nu echt gevoeld heb, maakt indruk. Dat neem ik mee, in mijn lijf, als een ervaring die ik terug kan roepen.” Dankbaar voor de waardevolle ervaringen en inzichten, verlaten we het bos.
Interesse?
Heb jij ook belangstelling voor coachen in en met de natuur? Voor jezelf of met je klanten? Zie mijn aanbod op www.smaragd-coaching.nl. Je bent van harte welkom!